Küçük yaşta geçirdiği çocuk felci sonucunda koltuk değneklerinin yardımıyla okula gidip ilköğretim ve orta öğretimini tamamlayan Gökhan Başyiğit, engelli kadrosu bulundurmak zorunluluğu olan fabrikalara gitmesine rağmen yine de iş bulamamaktan yakındı. Ekonomik açıdan ailesine bağımlı olmak istemediğini belirten Gökhan Başyiğit, “Küçüklüğümde geçirmiş olduğum rahatsızlık sonucu koltuk değnekleriyle hayata tutunmaya çalıştım. Çok çalıştım ve lise eğitimini 1999 yılında tamamladım. 2004-2007 yılları arasında geçici statüde Pancar Belediyesinin çeşitli departmanlarında görev aldım. Pancar Belediyesinin kapanmasıyla işsiz kaldım. Daha sonra ailemin vermiş olduğu ekonomik destekle bir kafeterya açtım ve kriz ile birlikte işletmeyi kapatmak zorunda kaldım. 2009 yılından beri işsizlik sorunuyla mücadele ediyorum” dedi.

Torbalı’da 600 üzerinde fabrika bulunduğunu ve birçoğuna başvurduğunu ifade eden Başyiğit, şöyle konuştu: “İlçemiz İzmir’in en önemli sanayi bölgelerinden biri, 600 üzerinde fabrika bulunuyor. Personel sayısı 25 kişi olan bir işletmede 1 tane zorunlu engelli personel kadrosu bulunuyor. Fabrikalara başvurduğunda aldığım cevap ise ‘Kadromuzda şu an herhangi bir boşluk yok, şimdilik size yardımcı olamıyoruz’ oldu. İş-Kur’un yönlendirmiş olduğu işletmelerin hiçbirinden de olumlu cevap alamadım.”

YARDIM İSTEDİ

Tek isteğinin emek verip çalışacağı bir işten emekli olmak olduğunu anlatan Başyiğit, sözlerine şöyle devam etti: “Ailem emekli olduğu için devlet bana engelli maaşı vermiyor. Engelli maaşı alamadığım gibi yeşil kart çıkaramıyorum. Ailemin faydalandığı sosyal güvenceden ise yüzde 60 engelli olduğum için faydalanamıyorum. Bu haklardan faydalanabilmem için engelimin yüzde 60 üzerinde olması gerektiğini belirtiyorlar. Hem sosyal güvence açısından hem de ekonomik açıdan çeşitli zorluklarla karşı karşıyayım.

Tek dileğim bir yerde çalışıp kendi paramı kazanmak. Bunun için yardım bekliyorum.”

Haber Fx